in

Gardiyana Mektup

Gün karanlığın içerisinden
Umut umutsuzluğun içerisinden beslenir
Soğuk sıcağın
Sıcak en soğuk günün içerisinden
Dağılır, kapsar, iklimi değiştirir
Sıcağın içindeki soğuğu
Soğuğun içindeki sıcağı
Karanlığın içindeki aydınlığı
Hissetmelisin gardiyan
Kendi hapishanenin gardiyanı olma
Dalgakıranı ol
Umutsuzluğun içine kendini hapsetme
Bu kırılıp gelen en son dalga
Dalgakıranlar
Tiranlar geldi bütün kalemleri yere çaldı
Elbirliğiyle yerden kaldırma zamanı
Kimsenin efendi kalamayacağı dünya
Dönüştürülmek isteniyor
Kurumuş ağaçların bahçesine
Asfalt çok sıcak
Ölümcül ve bataklık bir göl haline geliyor
Kıyılarda ne deniz dalgacıklarının şıpırtısı
Ne rüzgârda salınan dallardaki yaprakların fısıltısı
Ve bir yanlışın cezasını milyonlarca insan çekiyor
Çektiriliyor
Bir yanlış, bin doğruyu alıp götürüyor
Milyonlar yıkık dökük evde hayatlarını sürdürürken
Yaşadığı fırtınalardan da kimse oyunu çözemiyor
Yeni fikir, yeni nesil
Yeni nehir, yeni bir anlayış
Vardığımızda denizler bizimdir

@Tamer ŞARKAYA

Tamer Şarkaya Şiir Arşivi

Ne düşünüyorsun?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Direnen, Birleşen, Üreten Kazanır

Geleceğe Umut